سلام
من دختری 21 ساله ام و دانشجو که یکسالی است با پسری 33 ساله عقد کرده ام. از اول مشکلاتی داشتیم که من گذاشتم پای اول زندگی بودن و ندونستن اخلاق ولی ماه به ماه بدتر شد و دعوای های ماهانموم رسید به هفته به هفته و روز به روز کلا با من بنای ناسازگاری میذاره و اصلا درک نمیکنه و محبتم بهم نمیکنه .دروغ میگه.اصلا حرفامو خودمو نمیفهه . مرد زندگیش نیست و خودشمم نمیدونه با خودش چند چنده .
هر کی از راه میرسه تو زندگیم دخالت میکنه و به من اهانت ولی وایمسته نگاه میکنه و منم حرفی بزنم از اون حمایت میکنه و میگه تو توهم میزنی تو اشتباه میکنی در حالی که صد باره بهم ثابت شده.
الان چند وقته منو ول کرده و رفته و خبری نیست و منم تصیممو گرفتم برای جدایی بازم با خودم فک کردم که اشتباهه هر چقدر فکر میکنم هیچ چیز خوبی نداره که باهاش بمونم و دلم گرم بشه بهش.
دختری شاد و سرحالی بودم ولی الان دیگه بریدم بعد یه سال تصمیم گرفتم تموم کنم . بنظرتون راه درستی انتخاب کردم؟ بنظرتون بعدا پشیمون نمیشم. بنظرتون فرصت ازدواج دارم بعد این ؟سلام
من دختری 21 ساله ام و دانشجو که یکسالی است با پسری 33 ساله عقد کرده ام. از اول مشکلاتی داشتیم که من گذاشتم پای اول زندگی بودن و ندونستن اخلاق ولی ماه به ماه بدتر شد و دعوای های ماهانموم رسید به هفته به هفته و روز به روز کلا با من بنای ناسازگاری میذاره و اصلا درک نمیکنه و محبتم بهم نمیکنه .دروغ میگه.اصلا حرفامو خودمو نمیفهه . مرد زندگیش نیست و خودشمم نمیدونه با خودش چند چنده .
هر کی از راه میرسه تو زندگیم دخالت میکنه و به من اهانت ولی وایمسته نگاه میکنه و منم حرفی بزنم از اون حمایت میکنه و میگه تو توهم میزنی تو اشتباه میکنی در حالی که صد باره بهم ثابت شده.
الان چند وقته منو ول کرده و رفته و خبری نیست و منم تصیممو گرفتم برای جدایی بازم با خودم فک کردم که اشتباهه هر چقدر فکر میکنم هیچ چیز خوبی نداره که باهاش بمونم و دلم گرم بشه بهش.
دختری شاد و سرحالی بودم ولی الان دیگه بریدم بعد یه سال تصمیم گرفتم تموم کنم . بنظرتون راه درستی انتخاب کردم؟ بنظرتون بعدا پشیمون نمیشم. بنظرتون فرصت ازدواج دارم بعد این ؟