سلام
من جوونم سنم کمه خیلی وقتا
احتیاج دارم با کسی مشورت کنم و راهنماییم کنه ولی حقیقتا با کسی راحت
نیستم یا خجالت میکشم. مشاوره بخوام برم پولشو ندارم یا نمیخوام کسی بفهمه.
یا انقدر محدودم که هر جا بخوام برم باید کلی توضیح بدم به خونواده.
تنها و تنها چیزی که دم دست همه فکر میکنم باشه اینترنت و فضای مجازی هست. بدون ترس از شناخته شدن و خجالت مسائلمونو مطرح میکنیم و خیلی زود کاربران راهنمایی میکنن و باهامون حرف میزنن و مشکلمون حل میشه.
ادما با تجربه های مختلف و افراد بزرگتر یعنی متاهلین که تجربشون بیشتره خیلی خوبه تو جمع ما باشن. کمک زیادی میتونن بکنن.
اینکه ارامش فکری پیدا کنیم خیلی خوبه.گاهی ادم احساس میکنه واسه یه مشکل کوچیکی که داره و نمیتونه به کسی بگه داره دچار افسردگی میشه.
نمیدونید وقتی کسی یه کار خوب واسم انجام میده باهام حرف میزنه و ارومم میکنه چقد حس خوبی بهم دست میده و کلی واسه اون ادم دعا میکنم.
چون بعضی وقتا از تنهاییم بهم میریزم یا اینکه نمیدونم تو موقعیت های مختلف زندگیم باید چیکار کنم و چجوری رفتار کنم یا کدوم راه درسته و...
حرفم اینه که خوشحالم پیداتون کردم هر چند این ارتباط مجازیه ولی دل گرمم میکنه. این روزا همه ادما عوض شدن دیگه کسی به کس دیگه اهمیت نمیده نمیتونه اعتماد کنه و وقتی حس کنی کسی هواتو داره حتی از راه دور شدیدا اروم میشی و این کار بازتاب خوبی داره که وقتی میبینی کسی مشکلی داره تو هم تلاشتو میکنی کمکش کنی حتی با حرفات.به سبب اینکه یکی تو دنیای مجازی از راه دور بهت دلگرمی داده و با یک جمله دلخوشت کرده.مرسی از این همه خوبیتون و ممنون که هستین و با حوصله و حرفای خوبتون به هم کمک میکنین