میترسم اون پسر فکر کنه من دیگه هیچ توقعی ندارم

سلام

چند ماه است یکی از آقایون دانشگاه با واسطه سوالاتی در مورد من میپرسن، البته خانمی که واسطه قرار دادن از دوستان صمیمی من هستن و اطلاعات زیادی در مورد زندگی من دارن و اطلاعاتی رو که خودشون نمیدونستند رو از خودم میپرسیدن بدون اینکه بگن برای چه کسی میخوان، اما من خودم متوجه شدم که ایشون چه کسی هستن، البته نه به روی اون آقا آوردم نه به دوستم گفتم که به گوش ایشون نرسه. دوستم هر دفعه ازم سوال میپرسیدن بیان میکردن که فعلا وضعیت مالی مناسبی نداره و اول میخواد خودش بیاد این مورد رو مطرح کنه .

از طرفی ما وضعیت مالی خانوادگی خیلی خوبی داریم . مشکل من اینه که من ایشون رو میپسندم و از نحوه برخورد و ظاهرشون خوشم میاد از طرف دیگه تا به حال هر کسی با خودم حضوری حرف زده رسما لهش کردم .

الان واقعا نمیدونم اگر ایشون بیان جلو چه برخوردی بکنم هم نمیخوام بخاطر وضعیت مالی فعلیشون ردشون کنم و هم نگرانم اگر بهشون بگم این مسایل برام اصل نیست  ( و واقعا برام اصل نیست ) فکر کنن من دیگه هیچ توقعی ندارم ( یا خدایی نکرده بعدا بهم بگن من که بهت گفته بودم ) .

کمکم کنید چه برخوردی انجام بدم؟ در ضمن هم من هم ایشون آدمهای مذهبی هستیم

سلام 

دوست دارم نظراتتونو راجع به دختران چادری بدین . نه هر چادری ای !دخترای چادری ای که تمیز و مرتب هستن و به خودشون می رسن و شال و روسری رو مرتب می بندن و از چادرای مدلدار و قشنگ استفاده می کنن و ... مغرور و جدی و باوقار و باحیا باشن ولی گند دماغ نباشن که نشه با یه من عسل خوردشون ...

شما نظرتون درباره ی چنین دخترایی چیه ؟ 

( در ضمن ، دخترایی که علاوه بر این که چادر سر می کنن ، آرایش می کنن و با پسرا خوش و بش می کنن و لباسایی با رنگای جیغ و تنگ و ... می پوشن رو از بقیه ی دخترای چادری ، فاکتور بگیرین )

منظور اصلی من یه دختر چادری ساده و شیک و معصوم بود ...
صرفا منظورم ازدواج با چنین دختری نبود .. دوست دارم بدونم در نگاه اول چه چیزی به ذهنتون میاد وقتی این دخترا رو می بینین ... چه فکری در موردشون می کنین ؟

حس می کنم افسرده ام در حالی که قبلا خیلی شاد بودم

سلام

میشه لطفا بهم کمک کنید.

چیزی که مینویسم یه درد دله.. من مدتیه حس میکنم دچار افسردگی شدم چون  اصلا حس شادی ندارم. در حالیکه قبلا شادترین آدم بودم.. وقتی میخوام بخندم به خودم میگم به چی میخندی؟؟ دستی دستی خودت رو بدبخت کردی میخندی ؟ بعد حس بغض و گریه زیاد ... همیشه... ولی هیچ وقت این حجم غصه رو جلو خانواده ام بروز نمیدم چون نمیخوام بفهمن که اینقدر شکستم..

من نمیخوام اصل موضوعی که برام پیش اومده بگم بلکه به طور کلی میگم.. من دانشجوی یه رشته خوب بودم دوره کارشناسی من خیلی عالی بود..  هم از لحاظ درسی و هم استادها خیلی قبولم داشتند.. کلی پیشنهاد کار داشتم از استادام.. تو کل دانشکده منو میشناختن..با دانشجوهای مقطع دکتری رشته مون همکاری داشتم.

الان که فکر میکنم به اون دوران میگم عجب موقعیتهایی رو سوزوندم و اون موقع چه خودم رو گرفته بودم.. کلی خودمو لعن و نفرین میکنم.. اونقدر که خودم رو دست بالا گرفته بودم :(( ..