سلام
تو دوران قبل عقد یه بار یه صحبتی بین من و نامزدم شد که اون کل نامزدیه چند ماهمون رو برد زیر سوال که ما باید بیشتر فکر کنیم و عقد نکنیم که بعد عذرخواهی کردیم از همدیگه و من دیگه در مورده این موضوع بحث نکردم.
اما دیگه از اون به بعد تا چند ماه
مونده به عقد و بعده عقدمون من همش این حرف نامزدم تو ذهنم میاد که منو
نمیخواسته و پشیمون شده، همش تو ذهنم نشخوار میکنم و عذاب میکشم هر وقت هم
ناراحت باشم این حرف بیشتر به ذهنم میاد و آزار میکشم.
از اون حرف به الان من شدم دختری که دیگه خیلی از حقم میگذرم و دیگه ناز نمیکنم واس نامزدم و کلا انگار تو ناخودآگاهم میترسم که ولم کنه یا نه .
منو کم دوست داره باید خیلی دقت کنم حتی اگه هم تو موردی واقعا حق دارم ناراحت بشم ناراحتی مو بروز نمیدم . همش تو دلم میریزم کلا دیگه مثل قبل راحت نیستم، اونم دیگه مثل قبل سر به سرم نمیذاره .
میدونید احترام و یه حالت رودربایستی بینمون پیش اومده صمیمیت کم شده، الان مشکلی نداریم مثلا بحثی دلخوری در واقع بخاطره همین حالتای من هیچ موردی برامون پیش نمیاد .
اما از درون خیلی بهم فشار میاد! نمیدونم چکار کنم ؟ اصلا آرامش ندارم ! اخه نامزدم هم شرایطش چه ظاهری ، درسی ، شغلی از من بهتر و سرتره، بخاطره این چیزا هم بیشتر استرس دارم که محبتش بهم کم بشه با اعتراضی ناراحتی بخاطر همین همش میترسم و از حقم میگذرم اصلا احساس معشوقه بودن ندارم .
احساس میکنم من دنبالشم اون معشوقه هست، خیلی حس بدیه ازتون میخوام کمکم کنید .
خیلی ممنونم