سلام تازه از سربازی برگشتم . بعد
دو ماه با کلی پارتی بازی تونستم تو قسمت خدمات یه بانک استخدام شم و
قراره از شنبه برم سرکارم. راستش خجالت میکشم ،احساس سرخوردگی بهم دست داده
به خاطر نوع کارم، از یه طرفم میدونم که وضع کار تو جامعه خرابه و خیلیام
حسرت همین کاره من رو میخورن ولی چیکار کنم وقتی به دوستام به اطرافیانم
نگاه میکنم با خودم میگم سطح تو این کار نیست.
ولی همش به فکر اینم اگه بخوام ازدواج کنم نمیتونم با کسی که سطحش بالاس ازدواج کنم . میدونم که الان میخواین بگین برو ادامه تحصیل بده و از این جور جرف ها. ولی موقع استخدام بهم گفتن تا یکی دو سال اصلا حرفش رو نزن تازه بعدشم برو علمی کاربردی.
الان کاملا تو جریانم که بانک ها اصلا مدرک علمی کاربردی رو قبول ندارن و تو مصاحبه ردت میکنن. بدجور کلافم دوستان بدجوووووووووووووووووووور.
میدونین وضعیت استخدام هر روز بدتر از دیروزه. هر روز داره به تعداد فارغ التحصیل ها اضافه میشه. با خودم میگم بعدا شاید همینم گیرت نیاد . ولی خوب از این که دستشویی بشورم و تی بزنم و چایی بذارم جلو کارمند هایی که باهام چن سال تفاوت سنی دارن برام سخته.
تازه چند سال دیگه همسن های خودم میان پشت باجه و من باید بهشون سرویس بدم. ولی خدایش بیشترین دغدغم ازدواجمه. دیگه هیچ