سلام
من پسری حدود 30 ساله هستم که اخیرا با
دختری به اجبار خانواده ام عقد کردم . موقعیت مالی خانواده من و شخص خودم
بسیار مطلوبه و خودم هم از یکی از دانشگاه های دولتی تهران، در مهندسی برق،
دکتری گرفتم .
مشکلی که دارم اینه متاسفانه از نظر جنسی نه به نامزدم (خانمم) و نه هیچ دختر دیگه ای هیچ حسی ندارم . خانم من چند بار شده که موقعیت رو مناسب دیده و با لباس باز و عطر و آرایش خواسته تحریکی از من ببینه و به گفته خودش خیلی هاته ولی من پاسخی به آن ندادم.
حتی بدن برهنه هم تحریکم نمی کنه . به
پزشک متخصص و روانپزشک به تنهایی مراجعه کردم و هر دوی آنها گفتند مشکلی
ندارم و تمام آزمایش های پزشکی ام خوب آمده. حالا توی یک دو راهی گیر کردم .
از یک طرف تاریخ عروسی ام داره به سرعت نزدیک می شه و از طرف دیگه گمان می
کنم در آینده دچار مشکلات جدی بشوم و خب دوست ندارم دختر مردم که با هزار
امید و آرزو به خانه من میاد به خاطر من بدبخت بشه .
خانمم را از نظر عاطفی (و فقط عاطفی) خیلی دوست دارم و گمان می کنم خانمم هم من رو دوست داره ، اما هیچ حسی ندارم .
این رو هم بگم من قبلا یک دختر خانم رو
می خواستم که خانوادم سخت مخالف بودند و متاسفانه ایشان 4 سال پیش فوت شدند
. موندم از همین الان که عقدیم طلاقش بدم که خانمم فرصت مناسبی شاید در
آینده براش گیر بیاد .
یا به امید این که یک تکونی شرایطم بخوره عروسی کنیم؟ نمی دانم اگر کسی راهکاری به نظرش برسه بگه و امیدوارم نشه شرایطی که روز قیامت شرمنده فرد دیگه ای باشم