سلام
همیشه برام سوال بوده چرا دختر خانمی که میخواد با شخص مد نظرش ازدواج کنه حاضر میشه خواسته یا توقعات طرف مقابل را قبول کنه خب ما هم میگیم چقدر همسرش رو دوست داره و بهش علاقمنده ولی بعد مدت چند سال دیگه زیر بار نمیره و تن به اون خواسته ها هم نمیده و همش غر میزنه که چرا اشتباه کردم ؟
راستش من سر در نمیارم مگه همسر این خانم عوض شده که دیگه براش فداکاری نداره واقعا اینها به خاطر هیجانات یک دختر برای ازدواجه و نباید باور کرد که از روی عشق هست؟
مثلا یک دختری در ابتدا حاضر میشه با
مادر شوهرش زندگی کند خب همه و از جمله خودش هم میدونه که این کار راحتی
نیست ولی به خاطر همسرش قبول میکنه ولی بعدا کاملا قید این مسئله رو میزنه و
دائم قهر میکنه که من نمیتونم خب این چه کاریه این چه علاقه و عشقی بود که
تموم شد چرا عده ای بعد ازدواج اینهمه تغییر میکنن اشاره کنم اتفاقا
میتونستن با یکی دیگه ازدواج کنن . مسئله قحطی شوهر و اجبار هم نبوده اول
هم خیلی مشتاق خانواده همسر هستن و مشکلی هم نبوده ولی انگار یه چیزهایی
زودگذره .
مثال دیگه مثلا یک دختر با تحصیلات نه چندان بالا یا میزان درآمد کم یا نوع خانواده طرف مقابل کنار میاد میگه همینکه اخلاق داره و سالمه بسه چیز دیگه نمیخوام ولی دقیقا همین شخص بعدها حسرت زندگی دیگران رو میخوره و اخلاق و سالم بودن همسرشو فراموش میکنه .
میدونم هر کسی به هر حال در طول عمرش تغییر میکنه ولی مسئله علاقه مطرح هست که ظاهرا این شکل علایق به نظرم بیشتر جنبه هیجان و ذوق زدگی داره و اصلا علاقه واقعی نیست وگرنه چرا باید یک دختر بعد یه مدتی از ازدواج قاطی کنه ؟ من همیشه این گونه اتفاقات رو میبینم تصور میکنم که اون خانم مثل اول همسرش را قبول نداره .
خواستم از شما به خصوص افراد متاهل این سوال رو داشته باشم که درباره این هیجانات در ازدواج چه نظری دارید خودتون هم تجربه ای داشتین که الان بابت اون ناراحت باشید که چرا قبول کردم !!بنده دختر مجرد هستم گاهی فکر میکنم که در ازدواج نباید هیجانی شد و یکدفعه خیلی مشتاق و عاشق باشیم و بعد چند سال بیزار و سرد شد.
سلام
همیشه برام سوال بوده چرا دختر خانمی که میخواد با شخص مد نظرش ازدواج کنه حاضر میشه خواسته یا توقعات طرف مقابل را قبول کنه خب ما هم میگیم چقدر همسرش رو دوست داره و بهش علاقمنده ولی بعد مدت چند سال دیگه زیر بار نمیره و تن به اون خواسته ها هم نمیده و همش غر میزنه که چرا اشتباه کردم ؟
راستش من سر در نمیارم مگه همسر این خانم عوض شده که دیگه براش فداکاری نداره واقعا اینها به خاطر هیجانات یک دختر برای ازدواجه و نباید باور کرد که از روی عشق هست؟
مثلا یک دختری در ابتدا حاضر میشه با
مادر شوهرش زندگی کند خب همه و از جمله خودش هم میدونه که این کار راحتی
نیست ولی به خاطر همسرش قبول میکنه ولی بعدا کاملا قید این مسئله رو میزنه و
دائم قهر میکنه که من نمیتونم خب این چه کاریه این چه علاقه و عشقی بود که
تموم شد چرا عده ای بعد ازدواج اینهمه تغییر میکنن اشاره کنم اتفاقا
میتونستن با یکی دیگه ازدواج کنن . مسئله قحطی شوهر و اجبار هم نبوده اول
هم خیلی مشتاق خانواده همسر هستن و مشکلی هم نبوده ولی انگار یه چیزهایی
زودگذره .
مثال دیگه مثلا یک دختر با تحصیلات نه چندان بالا یا میزان درآمد کم یا نوع خانواده طرف مقابل کنار میاد میگه همینکه اخلاق داره و سالمه بسه چیز دیگه نمیخوام ولی دقیقا همین شخص بعدها حسرت زندگی دیگران رو میخوره و اخلاق و سالم بودن همسرشو فراموش میکنه .
میدونم هر کسی به هر حال در طول عمرش تغییر میکنه ولی مسئله علاقه مطرح هست که ظاهرا این شکل علایق به نظرم بیشتر جنبه هیجان و ذوق زدگی داره و اصلا علاقه واقعی نیست وگرنه چرا باید یک دختر بعد یه مدتی از ازدواج قاطی کنه ؟ من همیشه این گونه اتفاقات رو میبینم تصور میکنم که اون خانم مثل اول همسرش را قبول نداره .
خواستم از شما به خصوص افراد متاهل این سوال رو داشته باشم که درباره این هیجانات در ازدواج چه نظری دارید خودتون هم تجربه ای داشتین که الان بابت اون ناراحت باشید که چرا قبول کردم !!بنده دختر مجرد هستم گاهی فکر میکنم که در ازدواج نباید هیجانی شد و یکدفعه خیلی مشتاق و عاشق باشیم و بعد چند سال بیزار و سرد شد.