سلام
دختری مجرد هستم که البته از نظر ظاهری
زیبا نیستم. متاسفانه برخی از مطالبی که بعضی از آقایون درباره همسراشون
میگن باعث شده من به شدت از ازدواج و مرد ها دلزده بشم و فکر می کنم برای
آقایون مهمترین مساله ظاهر زنشونه . برای مثال این جملات:
1. زن من سبزست و من موقع ازدواج رنگشو دوس داشتم ولی الآن حس میکنم زن سفید بیشتر از نظر ج.ن.س.ی ارضام میکنه.
2. از قیافه زنم چندشم میشه و بعد از چند سال هنوز بهش علاقه ندارم با این که خیلی خوش اخلاق و مهربونه.
3. سینه های زنم خیلی کوچیکه و من با دیدن زن های دیگه حسرت میخورم.
4. زنم خیلی زشته. نمیدونم چه گناهی به درگاه خدا کردم که گرفتار همچین موجودی شدم. چرا من نباید یه زن جذاب داشته باشم.
5. آلت همسرم زشته و من دوس ندارم باهاش رابطه داشته باشم.
همه این نظرات که توی اینترنت و سایت
های همدردی (!) هست باعث شده که نسبت به همه مرد ها بی اعتماد باشم و البته
به خاطر ظاهر نه چندان زیبام از ازدواج میترسم.
چون این نظرات نشون میده هر چقدر هم از
نظر باطنی عالی باشی باز هم بعضی مرد ها هیکل و قیافه رو ارجح میدونن و از
کجا معلوم که بعد از ازدواج همسرم شروع به ایراد گرفتن از قیافه و هیکلم
نکنه؟
جالب اینجاست که همه هم میگن زنمون قبل
از ازدواج مارو گول زد! یا مثلا بی لباس ندیده بودمش نمیدونستم اینطوریه!
من به شخصه هم سبزم، هم دماغم بزرگه، هم لبام بی ریخته هم هیکلم داغونه!
قیافم هم اصلا ظرافت دخترونه نداره!خواستگارم دارم!
حالا اگه من به طرف جواب مثبت بدم فردا
نمیاد بگه تو آرایش داشتی منو گول زدی؟! یا مثلا فکر میکردم بعد از ازدواج
بهت علاقه مند میشم اما نشدم؟ به خاطر رسم ازدواج سنتی هم که بین ما
ایرانیا هست معمولا خواستگارا با عشق نمیان جلو که بگم چشماشو روی عیب هام
میبنده. من باید چیکار کنم؟!
و البته از خانوما تقاضا دارم اگه جواب
میدین از جمله :" وا خدا شانس بده! من خیلی خوشگلم یدونه خواستگارم
نداشتم!" شدیدا بپرهیزید که جفت پا میام تو صورتتون!
- ۹۵/۰۶/۱۶