سلام دوستان
دختری 21 ساله هستم که با هیچ پسری دوس نشدم، دلیلشم اینه که ؛
1. دنبال رابطه های گذرا نیستم یعنی اصلا به روحیه من نمیخوره
2.کلا رفتار سردی دارم همه اطرافیانم بهم میگن که با برخوردت اجازه نمیدی هیچیکی نزدیکت بیاد که من این اخلاقامو دوسم دارم
3.آدم سخت گیری هستم یعنی شخص مقابلم باید حتما ملاکای منو داشته باشه در واقع دوس ندارم خودمو درگیره یه چیزه الکی کنم.
خب سوالی که میخوان بپرسم این هس که پسری در محیط دانشگاه هس که به من علاقه داره، 22 ساله هس، ایشون 1 ساله گذشته از طریق دوست مشترکی به من پیشنهاد دادن که من جواب رد دادم.
حالا دوباره این مسئله مطرح شده، ایشون پسر متین، آروم، ساده، قیافه ی معمولی، خانواده دار و بسیار ثروتمندی هستن.
ولی خب زیاد به دلم ننشستن. راستشو بخواید من ظاهر زیبایی دارم به نسبت ولی ایشون معمولی هستن، ملاکای من در این مورد یکم بالا هست چون اکثر آدمایی که سمتم میان زیبا هستن منظورم اینه در سطح خودم هستن ولی ایشون نه، میدونم که اون اشخاص نیت خیری ندارن ولی در هر حال شرایط اینطوره.
این یک اختلاف،
دومی هم اینکه من از خانواده با سطح مالی متوسط هستم ولی همینطور که گفتم ایشون ثروتمند هستن. در آینده فکر میکنم برای من سخت باشه.
در حالت کلی توقعاتم بالاس،یعنی سخت جذب کسی میشم و این شده دغدغه بزرگم، حالا سوالم اینه شما شروع این رابطه رو چطور میبینید؟ به نظرتون صلاح هست؟ به صورت کلی کار درست چیه؟؟ ملاک درست تر چیه؟ از این هم نباید غافل بود که اگه جذب طرف مقابل نشی ممکنه بعدا هم این اتفاق نیفته.
دختری 21 ساله هستم که با هیچ پسری دوس نشدم، دلیلشم اینه که ؛
1. دنبال رابطه های گذرا نیستم یعنی اصلا به روحیه من نمیخوره
2.کلا رفتار سردی دارم همه اطرافیانم بهم میگن که با برخوردت اجازه نمیدی هیچیکی نزدیکت بیاد که من این اخلاقامو دوسم دارم
3.آدم سخت گیری هستم یعنی شخص مقابلم باید حتما ملاکای منو داشته باشه در واقع دوس ندارم خودمو درگیره یه چیزه الکی کنم.
خب سوالی که میخوان بپرسم این هس که پسری در محیط دانشگاه هس که به من علاقه داره، 22 ساله هس، ایشون 1 ساله گذشته از طریق دوست مشترکی به من پیشنهاد دادن که من جواب رد دادم.
حالا دوباره این مسئله مطرح شده، ایشون پسر متین، آروم، ساده، قیافه ی معمولی، خانواده دار و بسیار ثروتمندی هستن.
ولی خب زیاد به دلم ننشستن. راستشو بخواید من ظاهر زیبایی دارم به نسبت ولی ایشون معمولی هستن، ملاکای من در این مورد یکم بالا هست چون اکثر آدمایی که سمتم میان زیبا هستن منظورم اینه در سطح خودم هستن ولی ایشون نه، میدونم که اون اشخاص نیت خیری ندارن ولی در هر حال شرایط اینطوره.
این یک اختلاف،
دومی هم اینکه من از خانواده با سطح مالی متوسط هستم ولی همینطور که گفتم ایشون ثروتمند هستن. در آینده فکر میکنم برای من سخت باشه.
در حالت کلی توقعاتم بالاس،یعنی سخت جذب کسی میشم و این شده دغدغه بزرگم، حالا سوالم اینه شما شروع این رابطه رو چطور میبینید؟ به نظرتون صلاح هست؟ به صورت کلی کار درست چیه؟؟ ملاک درست تر چیه؟ از این هم نباید غافل بود که اگه جذب طرف مقابل نشی ممکنه بعدا هم این اتفاق نیفته.
- ۹۵/۰۶/۱۹
