سلام
ما کلا یه خانواده داریم که
زیاد ازاد میگیرن همه چیزو (چه از طرف مادری چه پدری) . ولی نمیدونم چی شده
منو مامانو بابامو داداشم کلا باهاشون فرق داریم و مذهبی ایم یه ذره هم
عمه کوچیکم اینا اونم نه تو حجاب و اینا فقط روی مسائل جنس مخالف حساسن .
من بزرگترین نوه مادری ام از طرف پدری ام نزدیکا همه ازم کوچیکترن اینه که نسبت بهشون احساس مسئولیت خاصی دارم!
یه دختر عمه 12 سالمه که زیاد توی مسایل دوستی کنجکاوه، خوب اینم اخلاق منه که هیچ وقت نهی نمیکنم و نمیگم فلان کارو نکن و سمتش نرو سعی میکنم با مثال و توضیح بدی ها و زیان هایی که اون مساله وارد میکنه بگم که خوب اکثرا هم قانع میشن .
ولی دختر عمم با همه ی این اوصاف بعد چند ماه برگشت گفت اصلا نمیتونم تحمل کنم من دوست پسر میخوام! چون همه دوستام دارن ( از طرفی بهش حق میدم که تحت تاثیر اطرافیانشو دوستاش یه ذره هوایی بشه )
خب من مشوق این بچه ام نمیتونم بهش بگم باشه ولی در چارچوب برو دوست شو! چون خودم اصلا نمیپسندم و خانوادش بفهمن کشتنم ( خانواده ی مستبدی داره که به بچشون رو نمیدن! شوهر عمم منظورمه بیشتر )( گیریم دوستم بشه اخه هدف یه پسر 15-16 ساله از دوستی چی میتونه باشه؟) نمیتونمم بهش دوباره بگم نه چون مطمئنم پنهونی از من این کارو ادامه میده خوب بد از بدتر میشه دیگه .
از چند نفر که تو این موارد خبره ترن پرسیدم اونا همش دلیل و برهان مذهبی اوردن! خوب بچه 12 ساله رو که اینجوری نمیشه کامل قانع کرد!
اگه موردی براتون پیش اومده یا راهکاری دارید لطفا بهم بگید!!!- ۹۵/۰۶/۲۲