سلام
دختری 18 ساله هستم. پارسال با یک اقا پسری اشنا شدم در دنیای مجازی و چند ماهی با هم در ارتباط بودیم فقط در حد پیام دادن بود و البته بر خلاف اصرار بیش از حد ایشون و کنجکاوی واسه ملاقات بنده، من سخت مخالفت میکردم و طفره میرفتم.
چند ماه پیش ارتباطم رو با این اقا قطع کردم.چون احساس کردم من خیلی بهتر از دخترای مختلفی هستم که در جلوی چشم ایشون هست و نخواستم سرگرمی باشم و ترجیح دادم هیچ اقایی دیگه تو زندگیم نباشه و خواستم که فراموش بشم.
امسال در اون دانشگاهی که ایشون درس میخونه بنده هم قبول شدم. دو ترم جلوتر از من هستن ایشون. شهرستانمون کوچیک هست در شمال کشوره و دانشگاه دیگه ای نیست که بخوام برم در اون منطقه.
جدا از شوخی و شیطنت هایی که با ایشون داشتم در کل ادم ارومی هستم و ملاقات با جنس مخالف واسم خیلی مشکله. حالا امکانش زیاده که ما همدیگه رو ملاقات کنیم و ایشون من رو بشناسه .
از جایی که من تا حالا با اقایی رو در رو و هم کلام نشدم خیلی واسم مشکل شده و چون ترم اول دانشگاهمم هست سختیش بیشتر میشه. الان من نمیدونم ایشون رو ببینم چه رفتاری از خودم نشون بدممم؟!!! اونم تو محیط دانشگاه ؟!!
نسبت فامیلی خیلی دور هم با ایشون دارم ولی بازم ... شاید خیلی اتفاقی چشم تو چشم بشیم و همو بشناسیم. روزی بالاخره این دیدار پیش میاد . راهنماییییم میخوام لطفا .
یه نگرانی دیگه هم در مورد تیپ و ظاهرم هست که نکنه بدش بیاد و رفتاری نشون بده که شخصیتم خرد بشه.