سلام اعضای محترم خانواده برتر و کاربران مهمان
من پسری هستم خیلی معمولی . منظور اینکه تا کارشناسی ارشد خوندم. رشته مم مدیریته. کارمند رسمی یک اداره هستم. متاسفانه یا خوشبختانه عاشق و شیفته دختر خانمی شدم که نویسنده ست.
واقعا وقتی آدم میبینتش انگار یکی از دخترای نسل قدیم ایرانی رو میبینه. هم خونوادش متشخص و بینهایت سطح بالا هستن به لحاظ فرهنگی و علمی و هم خودش به حدی که من و اطرافیانم حتی وقتی این خانم معمولی صحبت میکنه احساس میکنیم در مقابلش خیلی کم سوادیم.
با اینکه خیلی محترم و مهربونم هست ولی همش آدم در کنارش حس میکنه که ازش کم میاره. من میدونم این دختر هم همسر خوبی خواهد شد هم مادر خوبی (حتی با اینکه از یکی از دخترای همدانشگاهیم شنیدم کمی نازپرورده و لوس هم بار اومده و به اصطلاح خودمونی پاشو زمین نمیذاره).
البته نه از این نظر که مغرور
باشه ولی خوب انگار شیوه زندگیش خیلی با بقیه دخترا فرق داره. من هر چقدر
از خوبی و متشخصی و باسوادی این دختر خانم بگم کم گفتم. راستی
این دخترو من تو دانشگاهمون میشناسم و هیچ رابطه ای هم باهاش ندارم. فقط تا همیین عید که دانشجوی ارشد دانشگاهمون بود میدیدم تو دانشگاه میرفت میومد. که خیلی هم مورد توجه استادا کارمندای دانشگاه و همه و همه بود. از بس همه میشناختنش اسمش به گوش مام رسید و مام یه دل نه صد دل عاشقش شدیم.
آخه این دختر از بس متفاوته من هر چی از تفاوتای رفتاریش بگم کم گفتم. الانم فقط در همین حد ازش خبر دارم که اون روز رییس دانشگاه و معاون گروه داشتن میگفتن یاد خانم .... بخیر.
راستی الان مشغول نوشتن کتاب دومشه. من اون روز دوباره دلم یجوری شد.واقعا هواشو کردم.من دلم میخواد اون دختر زنم باشه اما میترسم یه وقت حسابم نکنه و بگه این کیه دیگه.آخه همچین دختری تو این زمونه کمه. واقعا کمه. البته توهین نشه ولی به هر حال من ندیدم دور و بر خودم.